Temperatura powierzchni piasku pustyni Lut może przekraczać 65°C w ciągu dnia. Jednak najgorętszy ekosystem na Ziemi, który leży w południowo-wschodnim Iranie, jest domem dla maleńkich jaszczurek z rodziny gekonów ( Rhinogecko misonnei ).
Naukowcy mogli znaleźć jeden z kluczy do przetrwania tych zwierząt w tak ekstremalnym środowisku: różnorodność. Po przeanalizowaniu układu pokarmowego tych gekonów, badacze znaleźli DNA 94 różnych gatunków zwierząt, w tym na przykład much, ćmy i pająków.
Według badań, opublikowanych w czasopiśmie Journal of Zoological Systematics and Evolutionary Research Jak sama nazwa wskazuje, technologia ta wykorzystuje kody kreskowe, obecne w DNA, do identyfikacji gatunków.
Obraz: aiamkay / Pixabay
Porównując wyniki z jelit jaszczurek z wynikami obecnymi w bazach danych, badacze byli w stanie zidentyfikować szeroką gamę ofiar gekona.
Wśród znalezionego DNA udało się również wyodrębnić trzy fylle. Pierwszym z nich był azyl Chordata Co więcej, około 44% DNA należało do azylu Arthropoda (owady, pajęczaki i skorupiaki), a nieco poniżej 1% do rodzaju Annelida (dżdżownice i robaki obłe).
Pokarmem tych jaszczurek jest importowany
Jak wynika z badań, 81% obiadów gekonów pustynnych Lut pochodzi zatem spoza pustyni. Zwierzęta te, to zatem głównie skrzydlate owady, które migrują z bardziej umiarkowanych obrzeży pustyni do siedliska tych małych jaszczurek.
Tak więc osy, ćmy i muchy były głównymi zwierzętami poza pustynią. Niemniej jednak dieta tych gadów opiera się również na ćmach i pająkach, które zamieszkują cieplejsze regiony pustyni, a także na ich drapieżnikach.
Obraz: 6689062 / Pixabay
Innymi słowy, przetrwanie gekonów w tak ekstremalnym środowisku zależy nie tylko od samej pustyni, ale także od zdrowia otaczających je ekosystemów. Ekspert Robert Pringle mówi Science News: "Przemieszczanie się owadów spoza najbliższej okolicy dotuje gekony i pomaga im wytrwać w tym ekstremalnym pustynnym środowisku."