• Artykuł sugeruje, że Mars miał w przeszłości pierścienie i olbrzymie księżyce
• Co orbita Deimosa ma wspólnego z pierścieniem czerwonej planety?

Obecnie Mars ma dwa małe naturalne satelity o nieregularnych powierzchniach, nazwane Deimos, bóg grozy i Phobos, bóg strachu, synowie Aresa, greckiego odpowiednika rzymskiego boga Marsa, boga wojny.

Niestabilna orbita Fobosa może uwypuklić hipotezę, że był on swego czasu pierścieniem. Deimos jest osobliwy także dlatego, że jego orbita ma 2° nachylenie względem marsjańskiego równika, a nie jest wyrównana.

Artykuł sugeruje, że Mars miał w przeszłości pierścienie i olbrzymie księżyce

W pracy z 2017 roku opublikowanej w czasopiśmie Nature Geoscience, naukowcy Andrew Hesselbrock i David Minton proponują, że okresowo księżyce są przekształcane w małe pierścienie przez grawitację, a później zlepiają się z powrotem jako księżyce.

Po przeprowadzeniu kilku symulacji komputerowych badacze doszli do wniosku, że w ciągu 4,3 mld lat istnienia Marsa mogło wystąpić od 3 do 7 takich cykli.

Teraz nowy zespół, w którym uczestniczy również David Minton, demonstruje hipotezę, która wspiera poprzedni pomysł. Księżyc o około 20-krotnie większej masie niż Fobos mógł wynieść Deimosa na jego obecną orbitę.

Matija Cuk, główny autor badania, powiedział LiveScience, że osobliwość orbity Deimosa zawsze była pomijana.

Podkreśla jednak, jak ważne jest, by brać je pod uwagę: "gdy już mieliśmy nowy wspaniały pomysł i spojrzeliśmy na niego nowymi oczami, orbitalne pochylenie Deimosa ujawniło jego wielką tajemnicę".

To "holowanie" orbity Deimosa musiało nastąpić dzięki zjawisku zwanemu rezonansem orbitalnym. Gdy orbity dwóch ciał ustawiają się w jednej linii, następuje oscylacja w trajektorii obu ciał.

Co orbita Deimosa ma wspólnego z pierścieniem czerwonej planety?

Według modeli komputerowych, które wygenerowali z niektórych elementów obserwacyjnych uchwyconych z ruchów księżyców, musiało dojść do następujących zjawisk:

Deimos uformował się samodzielnie, z dala od pierścienia. Ten pierścień zlepił się, tworząc jeden lub więcej księżyców, w cyklu, który wystąpił kilka razy w odstępie wielu tysięcy lat.

Podczas jednego z takich powtórzeń jeden z tych uformowanych księżyców, o dość znacznej masie, wszedł w końcu w rezonans z Deimosem i wprowadził go na obecną orbitę.

Również w jednym z takich cykli pozostały pył z pierścienia uformował później Phobosa, podaje zespół.

Obecnie Fobos znacznie traci wysokość na orbicie Marsa, a naukowcy spodziewają się, że w pewnym momencie księżyc rozpadnie się i ponownie utworzy pierścień, kontynuując cykl.

Praca nie jest jeszcze recenzowana i jak dotąd została opublikowana jedynie w repozytorium AirXiv.